Ungerm Adler
Musik + Text: H. Knipp, Bläck Fööss
Verlag: Bläck Fööss Musikverlag


Ungen an d'r Südbröck, do es ene Park,
nit wick vom Rhing.
Do hös de Kinder laache,
do blöhen dausend Ruse em Sonnesching.
Do treffen sich die Ahle zom Kaate un zom Schwaade,
un setzen do.
Die künnen uns verzälle, wie et domols wor.

Medden en däm Park, do steit ne bronze Adler
huh op enem Stein,
erinnert an Soldate,
die komen us dem Kreech nit mih heim.
Do floch dä deutsche Adler üvver unser Jrenze,
dat wor schon ze wick.

Die Wunden, die hä schloch,
die spürt m'r noch bes en unser Zick.

Refrain:

Doch sulang dä Adler steit op däm Stein,
sulang es et jot,
denn als hä domols floch, jo do
braat hä nur Elend un Nut.
Wenn ich su vür im ston en singem Schatten,
dann denk ich an dich un mich,
un ich han nur dä eine Wunsch,
dat dä Adler nie widder flüch.

An dä ahle Muure, do ranken sich hück Blome erop en de Hüh.
Et Levve, dat jeit wigger, verdeck sin nur die Spure,
verjesse darf mer't nie.
Doch die em Kreech jefalle für falsche Illusione,
han nix mih dovun.
Manchmol han ich Angs un ich froch mich,
es dat nur die Ruhe vor dem Sturm.

Refrain: Doch sulang dä Adler steit ...
© BLÄCK FÖÖSS